İnsanlar benzer lezzetleri paylaşmaz ve aynı ürünleri sevmezler. Bu oldukça kötü bir olan iyi bir şey. Parlak tarafa bakıldığında, bu sorun insanların sonunda birisinin tasarım ve işlevsellik ihtiyacına uyacak kadar çok çeşitli ürünler yaratmalarını sağlar. Böyle bir şeyin mükemmel bir örneği bu tablodur. Bunu daha iyi anlamak için, bunun Albert Einstein’ın zaman ve mekan teorisinden ilham aldığını bilmeniz gerekir. Bu görünüşte ortak olan maddenin derin felsefi etkileri vardır. Bu tablonun çelik örgülü cam tablası, uzam zamanı ve destekler dört vektörü temsil ediyor. Axel Yberg tarafından tasarlandı.
Dürüst olmak gerekirse, biraz dağınık görünüyor ve karmaşık tasarımdaki yardımcı programı mutlaka görmüyorum. Tablonun destekleyici elemanının karmaşıklığı yaratıcılık yönüne daha fazla ve işlevsellik konusunda daha az eğilimlidir. Bu maddeyi başka bir açıdan ele alırsak ve sadece işlevselliği düşünülerek tasarlanan geleneksel bir masadan çok bir sanat eseri olarak görürsek, bu mimari eserin aslında bir şansı olabilir. Sanatta doğru ya da yanlış, güzel ya da çirkin yoktur.
Sanat kendini ifade etmenin bir yoludur ve bu doğal duygu doğru ya da yanlış olamaz; sadece birisinin temsilcisi olabilir. Bu kavramı zihnimizde tutmak, bu masa harika bir dekoratif eşya ve doğru iç mekanda merkezi bir parça olabilir. Bu, açık fikirli olanlar için provoke etmek ve soru sormak ve bunu umutsuzca evcilleştirmek isteyen bir meydan okuma veya vahşi bir yaratık gibi ele almak içindir.
