Antika mobilyalar çok değerli olabilir. Ancak, sahte olanlardan ve reprodüksiyonlardan gerçek olan parçaları tanımlayabilmeniz gerekir. Ve bu genellikle uzmanlar için ayrılmanız daha iyi bir iş. Yine de, süper nadir parçalar arayan ciddi bir koleksiyoncu olmadığınız sürece, konuyla ilgili temel bir anlayışa sahipseniz, antika mobilya parçalarını belirlemek oldukça kolaydır.
Antika mobilyaların ne olduğu çok açık değildir, çünkü çoğu genel mağaza 50 yaş ve üstü olarak tanımlarken, antik antika satıcıları gerçek antikaların 150 yaş veya üstü olduğunu düşünüyor. Bu ayrım bölgeye bağlı olarak da değişebilir.
Potansiyel bir antika mobilya parçasını analiz ederken, aranacak bazı ipuçları var. Örneğin, doğramalar. Ayrıntılara dikkatlice bakın ve parçaların makinede kesilip kesilmediğini anlamaya çalışın. Kesin bir kesim olduğunu fark ederseniz, parça 1860'dan sonra makine ile kesilir ve yapılır.
Ahşabın kesilme şekli, bu ayrıntıyı bulabilirseniz, size mobilya hakkında çok şey anlatır. Örneğin, dairesel veya yay şeklindeki izleri fark ederseniz, ahşabı kesmek için dairesel bir testere kullanıldı ve bu yalnızca 1860'tan sonra gerçekleşti.
Her şeyin mükemmel bir şekilde simetrik olduğunu fark ederseniz, bu, parçanın makineyle kesildiğine ve dolayısıyla kategoriye uymadığına dair başka bir ipucu.
Son işlemin türü, parçanın ne zaman yapıldığı hakkında da bilgi verebilir. 1800'lerin ortalarında, çoğu zaman cila ve vernik kullanılmıştır. 1860'tan önce, gomalak çok popülerdi. Ancak parça çok eskiyse, yağ, balmumu veya süt boyası gibi cilalar görebilirsiniz.
Mümkünse, parça üzerinde tam olarak ne tip bir yüzey olduğunu kontrol etmeye çalışın. Shellac, denatüre alkolle temas ettiğinde çözülürken süt boyası yalnızca amonyakla giderilebilir.
Bir diğer ipucu, kullanılan ahşabın türü olabilir, ancak bir mobilya parçasının yaşını bulmak için kesin bir yöntem değildir. 1700'den önce, genellikle meşe kullanılmıştır. Bundan sonra ceviz ve maun popüler olmaya başladı.
Ve sonra bir de stil var. Bir parçanın bacaklarından kaç yaşında olduğunu genellikle söyleyebilirsin. Yivli bacaklar, 18. yüzyılın ikinci yarısında ve 19. yüzyılda popülerdi. Örümcek bacakları 1800'lerin sonunda ortaya çıktı ve 1900'lerin başında da popülerdi, özellikle o mum ayakları ve çay masaları. Spiral bacaklar Hindistan'dan geliyor ve 17. yüzyılın ortalarında Avrupa'da popüler hale geldiler.
