Mimaride Trailblazing Kadınları İyileştiren Hayatı Değiştiren

Mimarlık kadınlar için kolay bir meslek değildi, ama en başından beri, kadın mimarların yetenekli ve cesur kadroları sınırları zorladı ve tanınması için savaştı. Bazıları bir akıl hocası ya da eşinin gölgesinde çalıştı, sadece kredisiz olmak için çığır açan başarılar elde etti. Onlarca yıl boyunca, bu cesur profesyoneller bugünkü yeteneklerin temelini attı ve çalışmalarının ön ve merkez olmalarını sağladı. Dahası, bu kadınların birçoğu mimarlıkta kadınlar olarak değil, sadece yetenekli ve yenilikçi mimarlar olarak tanınması için bir savaş başlattılar. Dönemi. İşte bilmeniz gereken bazı patlayıcıların bir listesi.

Zaha Hadid

Dame Zaha Muhammed Hadid (1950-2016), mimarinin en büyük kaderiydi. “Eğrinin kraliçesi” olarak adlandırılan Hadid, ünlü Pritzker Ödülü'nün ilk kadın ödülünü aldı. Kendine özgü tasarımları fütüristik ve geometrik - görsel olarak ve mimari olarak muhteşemdi. Çalışmaları kelimenin tam anlamıyla dünyadaki şehirlerin çehresini tamamen değiştirdi. Hadid’in övgüleri listelenemeyecek kadar çoktur ve kendine özgü tasarımları dünyadaki şehirlerde ikon haline gelmiştir. Iraklı İngiliz mimar beklenmedik bir şekilde öldüğünde, tasarımlarının çoğu hala yapım aşamasındaydı.

Hadid’in çalışmaları arasında en belirgin olan tasarımlardan birini seçmek neredeyse imkansız, ancak favorisi Belçika’nın Antwerp limanındaki Liman Evi. Eski bir terkedilmiş itfaiye istasyonu restore edildi ve su üzerinde dirsekli dramatik bir cam uzantısıyla donatıldı. Çevredeki limanı oluşturan devasa yapılara muhteşem bir karşı bakış açısıdır.

Jeanne Gang

Amerikan mimar Jeanne Gang, Chicago'da Studio Gang'ın liderliğini sürdürülebilir tasarımda kullanma konusunda çevresel sürdürülebilirlik ve uzman yaratıcılığa meraklı bir gözle sahip. Kentsel yayılmayı azaltmaya ve biyoçeşitliliği arttırmaya doğru ilerleyen projeleriyle tanınan Gang, mimarlığın sınırlarını zorlayan tasarımlarla işaretlenmiş uluslararası üne sahip bir kariyer yapmıştır. MacArthur üyesi, topluluklarla ve çevrelerle ilişkiler de kuran bir tasarım sürecini takip etmek için daha güçlü materyaller geliştirmek için bir dizi ilgi içeren çeşitli çalışmalar yürütmüştür. Seçkin kariyeri, şimdiden Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi ve Chevalier de L'Ordre Ulusal de la Légion d'honneur olarak adlandırmak da dahil olmak üzere çok sayıda büyük ödül kazandı.

Gang, dünya genelinde tanınmış projeler üstlenirken, belki de en çok, benzersiz kavisli beton çıkıntılara sahip 82 katlı bir bina olan Chicago’daki Aqua Tower için kutlanıyor. Bu özellik sadece ileriye yönelik bir tasarım değil, aynı zamanda kuvvetli rüzgarları azaltan ve her katta ve binanın dört bir yanında balkonların yerleştirilmesine izin veren işlevsel bir unsurdur. 2010 yılında bitince, Aqua Tower, dünyanın en yüksek binalarından biriydi ve kadın bir mimar tarafından tasarlandı. O zamanlar, kentin en büyük yeşil çatısına da sahipti.

Maya Linn

Bu listede belki de en büyük başarıyı kazanan en genç mimar olan American Maya Linn, Washington DC'deki Vietnam Veteran’s Anıtı’nın tasarım yarışmasını kazanırken, halen Yale’de bir öğrenciydi. Bir anıt için çığır açan bir stil olmasına rağmen, o zamanlar da oldukça tartışmalıydı. Linn, 1949'da Komünistlerin 1949'da devralmasından hemen önce göç eden Çinli aydınların kızı. İlk şöhretini lansman olarak kullanan Linn, Langston Hughes Kütüphanesi (1999) gibi mimari projelerle birlikte diğer yenilikçi anıtlar yaratmaya devam etti. ve New York City'deki Amerika'daki Çin Müzesi. 2016 yılında Cumhurbaşkanı Barak Obama, Cumhurbaşkanlığı Özgürlük Madalyası'na layık görüldü.

Daha önce de belirtildiği gibi, Linn en çok ilk projesi olan Vietnam Savaşı Anıtı ile tanınıyor. Anıt için vizyonu, hemen tartışmaya açıklık kazandıran sadeliğin gücünün bir kanıtı. Gaziler “utanç siyahı pesi” olarak adlandırdılar, ancak üç gerçekçi askeri olan ikincil bir anıtın rakiplerini pasifleştirmek için yakın bir yerde bulunmasına rağmen, tasarım üstün geldi. O zamandan beri, 58.000 askerin ismiyle yazılan granit duvarı, eylemde öldürülen ya da kaybedilen ziyaretçiler için büyük bir çekilişe dönüşmüş, güçlü duygular uyandıran zarif, soyut profili olmuştur. Sonunda, 2005 yılında, anıt, değerini kanıtlayan yapıları kutlayan 25 Yıllık Ödülü ile Amerikan Mimarlar Enstitüsü tarafından tanındı.

Elizabeth Plater-Zyberk

Miami firmasının Arquitectonica kurucularından yetmişli yılların sonlarında Elizabeth Plater-Zyberk Yeni Şehircilikte liderdir. Plater-Zyberk ve şirketi, aynı anda yaşanabilir ve çevre dostu şehirler ve topluluklar tasarlamak için çalışırken dramatik, ileri teknoloji ve modern bir tarz için uluslararası bir ün kazandı. 1979'da, Miami Üniversitesi'nde dekanlık yaptığını öğreten ve aynı zamanda Suburb ve Town Design gibi çığır açan programlar geliştiren akademiye girdi. Şimdi, o ve kocası Andres Duany, “yürümeyi, çeşitliliği ve karmaşıklığı teşvik eden” kentsel alanlar yaratan bir şirket olan DPZ'yi yönetiyorlar. Plater-Zyberk ve DPZ, Richard H. Driehaus Klasik Mimari ve APA Ulusal'ı da dahil olmak üzere sayısız ödül aldı. Miami 21 için En İyi Uygulama Planlaması Mükemmellik Ödülü.

Plater-Zyberk için en çok bilinen şöhreti kazanan mimari proje, Miami'deki lüks bir bina olan Atlantis Apartmanı. Arquitectonica tarafından tasarlanan ve 1980'lerin başlarında, kesme merkezi - 5 katlı avuç içi mahkeme - ile muhteşem cam cephesinde inşa edilen televizyon dizisi “Miami Vice” açılış kredilerinde yer alan bir Miami simgesi haline geldi. 21 katlı bina, Miami'nin Brickell bölümünde yer almaktadır.

Manuelle Gautrand

Avrupa Mimarlık Ödülü'nün ilk kadın ödülü olan Fransız mimar Manuelle Gautrand, “cesurluk ve uygunsuzluk” ile tanınıyor. Paris'te kendi şirketi Manuelle Gautrand Architecture'ı yönetiyor ve evlerden kültürel yapılara kadar uzanan projeler tasarladı. ve Mısır'daki bir araba galerisi gibi diğer yerler. Tüm çalışmaları, bina ile bulunduğu yer arasındaki ilişkiyi vurgulamayı amaçlamaktadır.

Gautrand'ın sayısız eseri tanınmış olsa da, Champs-Élysées'de bulunan Citroën showroom için yaptığı tasarım onu ​​uluslararası düzeyde popüler bir üne itmiştir. Cephede Citroen logosunu oluşturan büyük cam panellerden yapılan çağdaş tasarım, 2007 yılında inşa edildiğinde bir hayli karışıklık yarattı, çünkü hepsi hayran değildi. O zamandan beri popülerlik kazanmıştır ve ünlü caddede ikonik yapılardan biri değildir.

Anna Heringer

Alman mimar Anna Heringer, 1997 yılında Bangladeş'te gönüllü olarak geçirdiği bir yıldan beri beslediği sürdürülebilir mimariye olan ilgisi ve uzmanlığı ile tanınıyor. Buradaki deneyim, zaten neye odaklanmayı hedeflediği için kariyer yolunu besleyen bir kıvılcımdı. harici sistemlere bağlı kalmak yerine mevcut olan kaynaklardan en iyi şekilde yararlanmayı sağlar. Bangladeş'te bir dizi projede yer alan Heringer, çalışması için Aga Khan Ödülü ve Sürdürülebilir Mimari için Küresel Ödül dahil olmak üzere birçok ödül aldı. Tasarım projelerine ek olarak, Harvard’ın Tasarım Enstitüsü, ETH Zürih ve Viyana’daki Teknik Üniversitesi gibi çeşitli kurumlarda ders vermektedir.

Heringer’in çalışmalarının yönünü belirleyen proje, Bangladeş'in Dinajpur bölgesindeki Rudrapur’da Rudrapur’daki METI El Yapımı Okulu. Bölgede inşaatta kullanılan tipik malzemeler olan çamur ve bambu gibi geleneksel yapı malzemelerini kullanarak okulu gerçeğe dönüştürdü. Okul 2006 yılında bitirildi. Diğer projeleri arasında, okuldan çok uzakta olmayan elektrikçiler için bir mesleki eğitim okulu olan DESI (Dipshikha Electrical Skill Improvement) bulunuyor.

Denise Scott Brown

Philadelphia'lı Venturi, Scott Brown ve Associates'in müdürü olan Amerikalı mimar Denise Scott Brown, kocası Robert Venturi ile birlikte on yıllarca çalıştı ancak 20 kişiden biri.^inci Yüzyılın en etkili mimarları. Endüstride cinsiyet ayrımcılığına karşı savaştı, kentsel tasarım alanındaki bireysel çalışmalarının tanınması için mücadele etti ve “En üstte yer alan oda?” Başlıklı ünlü bir makale yayınladı. 1989'da Cinsiyetçilik ve Mimaride Yıldız Sistemi ”. Scott Brown, stüdyo sınıfının arkasına güç veriyordu ve“ Las Vegas'tan Öğrenme ”kitabını zorluyordu. Çalışma, modernliği engelleyen, mimarlığı yeniden birleştiren kavramlara dayanan“ ortak bir yaratıcılıktı ”. eski gelenekler. Kocasının 1991'de Pritzker ödülünü alması, ödül komitesinin parite vermeyeceği, ancak sonunda sonunda sonunda Brown Brown'ın çalışmasını anlatan bir konuşmayla kabul ettiği Venturi'ye verildiği tartışmalıydı. 2018 yılında “kendi alanlarına büyük katkı sağlayan mimarları, yaptıkları çalışmalarla, eğitim, tarih ve teoriyle” ödüllendiren 2018 Soane Madalyası aldı. Scott Brown, profilini yükselttiği için Jane Drew Ödülü'nü aldı. mimarlıkta kadınlar.

Scott Brown’ın çalışmalarını vurgulamak için tek bir proje belirlemek zordur, ancak Vanna Venturi Evi kesinlikle çığır açan çabalar listesinde yer almaktadır. 1964 yılında kayınvalidesi için inşa edilen ev, postmodern mimarinin en önemli örnekleri arasında sayılıyor. Pennsylvania'nın evi olan Chestnut Hill, klasik formlar içermekte, aynı zamanda ölçek ve simetri konularında da rol oynamaktadır. Ev ayrıca, içinde yer alan kavram ve fikirlerin bir kısmını da gerçeğe dönüştürüyor. Mimarlıkta Karmaşıklık ve Çelişki Venturi tarafından yayınlandı.

Neri Oxman

Çoğunlukla vizyoner olarak adlandırılan Neri Oxman, belki de başka hiçbir şeye benzemeyen bir mimardır. İsrail doğumlu Oxman, yapı malzemeleriyle bina tasarlamak yerine, biyolojik bir yapıya sahip ve bunları yaşayan bir yapı oluşturmak için inşaatın bir parçası olarak kullanıyor. Çalışmaları “bir kayma tüketen jeolojik bir kaynak olarak doğa kurgu biyolojik olarak. ”MIT’deki Mediated Matter araştırma grubunda biyoloji, matematik, mühendislik, bilgi işlem ve elbette tasarımın yenilikçi bir karışımı olan sanat ve mimariyi yaratıyor. Çalışmalarını tanımlaması için “maddi ekoloji” ibaresi ile tanınır. Tarzının ticari markaları parlak renkli ve dokulu yüzeyler, birçok ölçekte yapı ve sertliği, rengi ve şekli bir nesneye göre değişen kompozit malzemelerdir.

Yapıtlarının yenilikçi doğası nedeniyle, caddede yürümek ve yarattığı bir binaya işaret etmek mümkün değildir - en azından henüz. Oxman'ın yarattığı daha dramatik projelerden biri İpek Köşkü tasarım ve yapım için aynı derecede alışılmadık bir üretim prosesi kullanılarak alışılmadık bir malzemeden yapılmıştır. O ve ekibi ipekböceklerinin kozalarını oluşturmak için kullandıkları hareketleri taklit eden ipek ipliklerinden bir yapı örmek için robotik bir kol programladılar. Ardından, inşa sürecini kendi ipekleriyle tamamlamaları için 6.500 canlı tırtıl hazırladılar.

Julia Morgan

Amerikalı mimar Julia Morgan (1872 - 1957), mimarlıkta kadınlar için çığır açan ve kendi başına üretken ve başarılı bir profesyonel olarak zamanının ilerisindeydi. “İlkleri arasında: Kaliforniya'da bir mimarlık lisansı alan, Paris'te Ecole des Beaux-Arts'a kabul edilen ve 2014'te ölümcül olarak AIA Altın Madalyası alan ilk kadın olmak. Kaliforniya'da Morgan, daha fazlasını tasarladı. Sanat ve El Sanatları Hareketi'ni kucaklayan, ancak titiz işçilik ile çeşitli stillerde çalışan 700'den fazla bina. 1904'te San Francisco'da kendi uygulamasını kurdu, 1906 depreminin trajedisi sayısız ev, eğitim ve ofis binaları ve ayrıca kiliseler tasarlayan Morgan için çok fazla çalışma yaptı.

Kaliforniya’nın en büyük mimari yapılarından biri Morgan’ın en bilinen mimari eseri: Ünlü Hearst kalesi. 1919'da William Randolph Hearst tarafından tutulan, sonraki 28 yılını Hearst Kalesi'ndeki inşaatı denetleyerek geçirdi ve yapıların çoğunu kişisel olarak tasarladı; “en küçük ayrıntıya dayandı.” Morgan, diğer Hearst mülkleri üzerinde çalışırken, The Hearst Kalesi'nde çalıştı. San Simeon'da benzeri olmayan bir işbirliğiydi.

Eileen Gray

Eileen Gray (1878-1976) mimarlık için en ünlüsü olabilir, ancak mobilya tasarımında olduğu kadar sektördeki kadınların rollerinde de eşit derecede bir iz bıraktı. İrlanda doğumlu Gri, mimarlıktaki modern hareketin öncüsü idi ve gelişimi, sevgi ilgisi Romen mimar Jean Badovici tarafından teşvik edildi. Monako'daki Badovici ile paylaşılan bir evdeki çalışması, evin müdürü olan ve evin duvarına, Gray'in iznini almadan ünlü duvar resimleri çizen Le Corbusier ile bir anlaşmazlık yarattı. Gray, mobilya alanında, çelik ve deride mobilya yaratmak için farklı geometrilerle çalıştı ve bunun Art Deco ve Bauhaus stillerinde tasarımcılara ve mimarlara ilham verdiği söyleniyor.

Badovici için inşa ettiği Monaco evi, muhtemelen onun şaheseri. E-1027 olarak adlandırılan ad, çiftin isimlerinin kodudur: Eileen için E, Jean'de J için 10, Badovici'de B için 2 ve Gray'de G için 7. Küp şeklindeki evin kayalık bir arazinin direğine inşa edildiği ve açık planı, yatay pencereleri, açık cephesi ve çatıya açılan merdivenleri sayesinde Le Corbusier’in “Yeni Mimarinin Beş Noktası” boyunca tasarlandığı söyleniyor. Gray ayrıca mekanı tamamlamak için çeşitli mobilyalar tasarladı. Haberlere göre, Le Corbusier eve hayran kaldı ve sık sık orada kaldı. Ancak 1938/1939'da, iznini almadan duvarlara kübist duvar resimleri çizdi ve skandala yol açtı.

Amanda Levete

Ödüllü mimar Amanda Levete, “sezgisel olanı stratejik, huzursuz araştırma, yenilikçilik, işbirliği ve detaylara dikkat ile dengelemeyi” hedefleyen uluslararası bir tasarım ve mimarlık stüdyosu olan AL_A'nın kurucusu ve yöneticisidir. İngiltere'de en yenilikçi olanlardan. 2011'de, Londra’daki Victoria ve Albert Müzesi için yeni bir giriş, avlu ve galeri tasarlamak üzere uluslararası bir yarışma kazandı. Kendi şirketini açmadan önce Levete, Future Systems'ı kocası Çek doğumlu mimar Jan Kaplický ile birlikte işletti ve birlikte 2003 yılında Microsoft Windows'un eski bir sürümünden tanınabilir, ikonik bir blob yapı oluşturdular. 2018 yılında Levete, Jane Drew Ödülü'nü kazandı; Mimarlar Dergisi ve firması, Eyfel Kulesi’nin ziyaretçi deneyimini yeniden canlandırma yarışmasında listeye giren dört takımdan biriydi.

Her ne kadar dünyanın dört bir yanındaki binalara Levete için ikonik bir proje denilebilse de, avlu için tasarladığı tasarım ve Londra'daki Victoria ve Albert Müzesi'nin girişi büyük olasılıkla listenin başında geliyor. 2017 yılında Architectural Digest tarafından en etkili yapılar arasında yer alan ek, 6.400 metrekarelik bir alan ekliyor ve bir yüzyıldan fazla süredir müzedeki en büyük genişleme. Projenin en büyük özelliği, 1.200 metrekarelik Avluyu kaplayan 11.000 el yapımı karo ile porselen kaplı avlusu.

Elizabeth Diller

Liz Diller fikir zenginliği ile tanınır - bazıları çirkin, bazıları fazla değil. Ama aynı zamanda kendisini tek mimar olarak inmiş olan vizyoner çalışmasıyla da tanınmakta ve kutlanmaktadır. zaman derginin 2018 en etkili 100 kişiden oluşan bir listesi - listedeki ikinci kez. Diller, ortağı ve kocası Ricardo Scofidio ile New York'ta Diller Scofidio + Renfro şirketini kurdu. Kendilerini tanımlayan isyanlarından gurur duyan Diller firması, her türden binayı dönüştürdü ve son zamanlarda mimariyi ve sanatı birleştiren ve medya, orta ve yapı arasındaki çizgileri bulanıklaştıran uzun bir kamu sanat binaları listesinde çalıştı. En yeni projelerinden biri, Londra’nın 250 milyon avroluk yeni konser salonu olan Müzik Merkezi.

Diller’in bina projeleri listesi oldukça uzun olsa da, firma biraz farklı bir şeyle meşhur: “Manhattan’daki terk edilmiş bir demiryolu hattının her yıl 8 milyondan fazla ziyaretçiyi çeken bir park olan High Line’a dönüştürülmesi. Dönüşüm, dünyadaki şehirler için potansiyel bir canlandırma konsepti olarak görülüyor ve New York’un High Line’ındaki alanın arzu edilebilirliğini ve mülk değerlerini artırdı.

Annabelle Selldorf

Alman doğumlu mimar Annabelle Selldorf'a birçok şey denildi: “ilginç düzlük” modernisti, “bir tür Daniel karşıtı Libeskind” ve “gizemli mimarinin kraliçesi”. Ne olursa olsun, kesinlikle bir şey var: Selldorf New York'ta en çok rağbet gören konut mimarları. Bir wow faktörü olması konusunda büyük değil ve “sessiz bir güven uyandıran” tasarımları tercih ediyor. Bu nedenle, dünya genelinde müzeler yaratarak sanat dünyasının tasarım sevgilisi haline geldi. Selldorf, San Diego Çağdaş Sanat Müzesi'nin genişlemesi için bir yarışma kazandı ve Arles, Fransa'daki harap depoları sergi alanlarına dönüştürmek için milyarlarca bir ilaç varisi tarafından görevlendirildi. Amerikan Mimarlar Enstitüsü (FAIA) Üyesi ve 2016 AIANY Onur Madalyası aldı.

Selldorf’un firmasının yarattığı birçok güzel bina arasında, favorilerimden biri, Rhode Island’daki Providence Brown Üniversitesi’ndeki John Hay Kütüphanesi. Muhteşem alan, onlarca yıl ve birçok yenileme sayesinde parlaklığını yitirmişti. Meşe rafı gibi odanın birçok özelliğini geri kazandıran ve özgün olarak kullanılan aydınlatma armatürlerinin kopyalarını içeren bir tasarım geliştirdi. Rahat mobilyalarla bitirildi. Bu, tarihi alanla iyi uyum sağlar.

Norma Merrick Sklarek

Gerçek bir öncü olan Norma Sklarek (1926–2012), ABD'de mimar olarak lisans verilen ilk Afrikalı Amerikalı kadınlardan biriydi. Zekası, yeteneği ve dayanıklılığı sayesinde “Rosa Mimarlık mimarisi” olarak adlandırıldı. Bu nitelikler onu ırkçılığı ve cinsiyetçiliği aşmaya ve mimaride rol model olmaya itmiştir. Sklarek, AIA’daki bir Burs tarafından onurlandırılan ilk renk kadındı. Kariyerine Welton Becket Associates'te görev aldı ve 1984 yaz Olimpiyatları'ndan önce hazır olan Los Angeles Uluslararası Havaalanı'ndaki Terminal One inşaatını yönetti. 1985 yılında, o sırada en büyük kadına ait firma olan Margot Siegel ve Katherine Diamond ile birlikte Siegel, Sklarek ve Diamond'ı kurdu.

Sklarek'in tasarladığı projeler arasında, Batı Hollywood'daki tasarım topluluğu için çok amaçlı bir bina koleksiyonu olan Pasifik Tasarım Merkezi bulunmaktadır. Bazen Mavi balina Binalardan biri çevredeki binalara göre daha büyük ve parlak mavi cam kaplamalı. PDC, West Coast’un en iyi ve mobilya pazarına, Çağdaş Sanat Müzesi’nin (MOCA) bir şubesine ve iki restorana ev sahipliği yapıyor. Ayrıca, yıllık Oscar-Elton John AIDS Vakfı Akademi Ödül Partisi'ne ev sahipliği yapmaktadır.

Odile Decq

Jane Drew Ödülü'nün bir başka galibi olan Odile Decq, “yaratıcı bir güç merkezi, ruhlara aykırı davranan ve eşitlik savunucusu” olarak tanındı. İkili günleri kocası Benoît Cornette ile birlikte ekibin bir parçası olarak ikilisi Fransa'da oldukça yumuşak bir mimari sahneye imza attı. Çiftin ilk büyük projesi - Rennes'teki En Yeni Banque Populaire - Sekiz ödül aldı. Cornette’in bir araba kazasında geçirdiği trajik ölümden sonra, çalışmaları hala kendisine atfediliyordu ve bu da firmanın adını Studio Odile olarak değiştirmesine neden oldu. Oradan Decq, Lyon, Fransa'da kendi okulunu (Mimarlık Konulu Yenilik ve Yaratıcı Stratejiler Enstitüsü) başlattı.

Projelerinden en yenilerinden biri, Fangshan Tangshan Ulusal Jeopark Müzesi'nin en iyi küresel jeoparklardan biri. “Müzenin şekli, binanın şekli olan sitenin eğiminden kaynaklanıyor. Peyzaj ve müze arasındaki süreklilik, projenin birçok katmanından geçen sıralı bir müzecilik alanı yaratıyor ”diye yazdı.

Marion Mahony Griffin

Temel atıcı Marion Mahony Griffin (1871-1961) dünyanın ilk kadın lisanslı mimarı ve Frank Lloyd Wright’ın ilk çalışanıydı. Biri bunun kariyerini artıracağını düşünürdü, ancak genel olarak o çağdaki kadınlarda olduğu gibi, başarıları en aza indirildi. Wright’ın kişisel hayatı daha karmaşık hale geldiğinde, Mahoney Griffin birçok projesini devraldı. Prairie School'un orijinal bir üyesi olarak kabul edilir ve Amerika'daki en iyi mimari çizimden bazıları olarak kabul edilenleri yaptı. Daha sonra işbirlikçi Walter Burley Griffin ile evlendi ve meslek hayatının büyük bölümünü Avustralya'da geçirdi. Avustralya’nın yeni başkenti Canberra’nın tasarımındaki suluboya ressamlığı, şehir planının rekabeti kazanmasına yardımcı oldu ve bir kez Avustralya’da kendi firmalarının Sydney ofisini yönetti.

Mahoney Griffin'in yarattığı sayısız tasarım arasında, kocasıyla işbirliği içinde yaptığı, en çarpıcılarından biri olarak kabul edilir. Mason City Iowa'da bulunan Rock Crest-Rock Glen, Prairie Okulu konutlarının bir koleksiyonudur, aslında, doğal bir ortamda bu tarz evlerin en büyük koleksiyonudur. Bu binalar genellikle yatay çizgiler, kenarlardan sarkan geniş saçaklara, geniş pencere gruplarına ve kısıtlı süslemelere sahiptir.

Anne Griswold Tyng

Anne Griswold Tyng (1920-2011), matematiksel becerisiyle ve ışık dolu alanlar yaratmak için birbirine kenetlenen geometrik desenlerin kullanımında öncü başarılarıyla biliniyordu. Kariyerinin başlarından başlayarak, Tyng Philadelphia'daki Louis I. Kahn ile işbirliği yaptı ve Pennsylvania Üniversitesi'nde ders verdi. Tyng, onu yapan ilk kadın olan Graham Vakfı'ndan bağış alan hiyerarşik simetri ve organik formla çok ilgilendi. Ayrıca geleneksel sivri tavanlı bir evi çerçevelemek için üçgen biçimli üç boyutlu makasları kullanan ilk mimardı.

Tyng’in çalışmalarının çoğu Kahn ve ünü tarafından gölgede bırakıldı. Tek başına hayatta kalan tek projesi, gelişimi sırasında Kahn'a atfedilmesine rağmen Trenton Hamamı. Genellikle Kahn'ın bildiği estetik yaklaşımın doğum yeri olarak adlandırılır. Sonrasında, “kırışık çatılı simetrik olarak düzenlenmiş dört kareden oluşan” benzersiz çatı tasarımını yarattığı kabul edildi. Tyng, ilhamının Çin'deki çocukluğunu orada geçirmekten hatırlattığı hamam olduğunu açıkladı.

Florence Knoll

İkonik mobilya şirketinin mimar ve mobilya tasarımcısı Florence Knoll, yüzyılın ortalarında modern çağda kendine bir isim yaptı. Mies van der Rohe ve Eliel Saarinen ile çalışmış olan Knoll, kocası Hans Knoll ile tanıştığı zaman çok hazırlıklıydı. Birlikte, Planlama Birimi Müdürü olduğu Knoll Mobilya'yı inşa ettiler. Yarattığı mobilya tasarımları eski öğretmenlerininkiler kadar tanındı. Eşi Hans, 1955'te öldükten sonra, 1960 yılına kadar şirkete tasarım ve geliştirmeye odaklanarak istifa etti ve modernizmin popülerliğini artırmaya devam etti.

Knoll, herhangi bir binanın yapımından ziyade mobilya tasarımlarıyla tanınır. Şirket için sayısız parça tasarlarken en ikonik olanı Florence Knoll Sofa. 1956'da tasarlanan parça, minimalist, dayanıklı ve öncü bir açık plan yaşam alanı konseptine mükemmel bir tamamlayıcı. Ayrıca Knoll'un tasarlamadan önce sorduğu soruyu da ele alıyor: “Bir mobilya parçası lüks döşemeyi nasıl destekleyebilir, ancak mümkün olduğunca az yer kaplar?”

Anna Keichline

Zamanının kesinlikle ötesinde, Pennsylvania'lı mimar Anna Wagner Keichline (1889-1943) aynı zamanda Dünya Savaşı sırasında da bencil ve Özel Ajandı. “Mimarlığı profesyonelce uygulayan ilk kadın” olarak tanımlanan tasarım çalışması, mutfaklar ve iç mekanlar için yedi farklı patente yol açtı. Kombine bir lavabo ve küvet ile Murphy yatağının öncüsü de dahil olmak üzere zaman ve hareketten tasarruf sağlayan iç mekanlar yaratma çabalarıyla tanınırdı. Ayrıca, Keichline birçok ev tasarladı, ancak ne yazık ki, bunlar yenilenmiş ya da tahrip edilmiştir.

Keichline’in binalarının hiçbiri bozulmadan hayatta kalmasa da, en iyi bilinen buluşu bugünün her yerde bulunan beton bloğunun erken bir akrabası olan “K Brick” içi boş, yangına dayanıklıdır. Bu tasarım, 1931 yılında Amerikan Seramik Derneği'nden ödüllerini kazandı. Tuğla yalnızca yanmaz kalitesiyle değil aynı zamanda hafif, ucuz ve yalıtkan olduğu için sağlam tuğla duvarların yarısı ağırlığında duvarlar oluşturmak için kullanışlıdır.

Carme Pigem

İspanya dışında az tanınan mimar Carme Pigem, 2017 yılında Pritzker ödülü ile ortakları ödüllendirildiğinde uluslararası üne itildi. RCR Arquitectes, işbirlikleri için onurlandırıldı. ortaklar. ”Tasarım çalışmaları yerelin altını çizme kabiliyeti, aynı zamanda evrensel ve aynı zamanda evrensel olarak önemli olması nedeniyle öne çıkıyor. Kreasyonlar güzel, işlevsel ve çok iyi hazırlanmış.

Yarattıkları arasında, ilk çalışmalarından biri, İspanya Bayındırlık ve Şehircilik Bakanlığı tarafından desteklenen bir ödül kazanmanın sonucuydu. Punta Aldea'da “tipolojinin özü” olan bir deniz feneri yaratma çağrısına cevap verdiler. Tasarımın çığır açacağı düşünülüyor, çünkü bugün mimarlığın birçok temel ilkesine aykırı. Ayrıca, bölgenin doğal topografyasına uygun materyaller ve fikirler kullanır.

Lina Bo Bardi

İtalyan doğumlu Brezilyalı mimar Lina Bo Bardi (1914-1992), mimarlığın sosyal ve kültürel potansiyelinin savunucusu olduğu bilinen üretken bir mimardı. Kariyeri boyunca, yeni bir kolektif yaşam biçimini teşvik etmek için çalıştı ve mimarlığın “olması ve farklı durumlarla yüzleşmenin olası bir yolu olarak görülmesi gerektiğini hissetti. Bardi ayrıca sürdürülebilir mimarinin erken bir savunucusuydu. Aynı zamanda üretken bir tasarımdı ve 1948'de Studio de Arte e Arquitetura Palma'yı kurdu. Giancarlo Palanti'nin (1906-77) bu ortak çabası, uygun fiyatlı plastik veya preslenmiş ahşap mobilya tasarlamaya odaklandı.

Bardi’nin en tanınmış binalarından biri, 1982’de Sao Paolo’da inşa edilen SESC Pompeia (Centro de Lazer Fábrica da Pompéia). Asıl olarak bir davul fabrikası olan binada, üç büyük beton kuleye, hava yürüyüş yollarına ve pencereler yerine kabinlere sahiptir. Tasarım, bu alışılmadık unsurları o zaman tartışmalı bir yapıya dönüştürüyor. Bardi buna “sosyalist bir deney” dedi.

Momoyo Kaijima

Japonya’nın önde gelen mimarlık şirketlerinden birinin kurucusu olan Momoyo Kaijima, kamusal alanlar ve şehir çalışmaları için yeni konseptler ortaya çıkaran yeni tasarım teorileri ile denemeler yapıyor. Gibi fikirler geliştirmiş olmak mimari davranışçılık ve Mikro kamu-alanı, Kajima ve Atelier Bow Wow'daki ekibi, artık kentsel alanlara sıkılmış binaları tanımlamak için “Pet Architecture” terimini kullandı. Bu mikroskoplar, firmanın Japonya ve ABD ile Avrupa'daki çalışmalarının odak noktasıdır.

En dikkat çekici eserlerinden biri Atelier Bow-Wow House. Bayrak şeklinde bir lot, mülkün dar bölümü tarafından sokağa bağlanan binalar ile tamamen çevrilidir. Tokyo'nun Shinjuki-ku bölgesinde yer almaktadır. Bir zamanlar ev ve atölye olan bina, aynı zamanda, zorlu koşulların evler için olumlu özelliklere dönüştürülmesindeki engin deneyiminden yararlanma fırsatına sahipti.

Alison Brooks

Londra merkezli Alison Brooks, akıllı, şık evlerin yanı sıra kültürel binaların tasarımıyla da tanınıyor. Tek kullanımlık binaların eski olduğuna dair inancı, konut kalitesi ve kamusal alan gibi sorunları ele alma hedefini harekete geçirdi. Tasarımcı Ron Arad ile çalıştı ve sonra kendi firmasını kurdu. Çalışmaları “en zarif ve en duygusal modernizmin geç çiçeklenmesi” olarak tanımlandı. İngiltere'nin en prestijli ödüllerinin üçünü mimarlık için kazanan tek mimar Brooks.

Projeleri arasında The Smile şimdiye kadar en popüler ve aynı zamanda ödüllendirildi.Amerikan Sertağaç İhracat Konseyi'nden bir komisyonda, Londra Tasarım Haftası için etkileşimli bir kurulum oluşturma görevini üstlendi. Tasarımı, bir gülümseme gibi yukarı doğru kıvrılan, 3,5 metre yüksekliğinde ve 4,5 metre genişliğinde dikdörtgen bir tüp. Chelsea Sanat Koleji (UAL) Geçit Töreninin ortasında yer alan bu ahşap yapının çok yönlülüğünü vurgular ve bir sanat ve mimarinin birleşimidir.